Op de oude zeekaarten ligt de Boschplaat vele kilometers oostelijker; als een los van Terschelling gelegen zandbank. Vaak met een andere naam.
Eind 17e eeuw eindigde het eiland bij de huidige Vijfde slenk. in die tijd was het hele gebied een grote, niet ongevaarlijke woestenij met droog stuivend zand en verradelijk drijfzand. Pas in de dertiger jaren van de vorige eeuw kwam er door de aanleg van een negen kilometer lange stuifdijk van Paal 20 tot het Amelanderduin een stevige verbinding met het eiland tot stand. In de beschutting van deze dijk kwam een ongekende plantengroei op gang.
De Boschplaat is nu een uitgestrekt uniek natuurgebied van 4400 ha, al 50 jaar bekroond met het Europees Diploma voor Natuurgebieden van de Raad van Europa. Tijden veranderen. Ingrepen en activiteiten die in het verleden noodzakelijk waren of als nuttig beschouw werden staan weer ter discussie. Hoe de Boschplaat er in de toekomst uit zal zien is een boeiende vraag.
120 pagina’s, rijk geillustreerd boek. Inclusief plattegrond.
