Zee, zout en torpedo’s

Bij de invasie van nazi-Duitsland was het grootste deel van de Nederlandse koopvaardijvloot buitengaats. Onder de Vaarplichtwet waren de bemanningen verplicht te blijven varen. Zo’n vierhonderd Nederlandse koopvaardijschepen gingen naar de kelder door oorlogsgeweld. Vele bemanningsleden vonden daarbij een zeemansgraf. Welke verschrikkingen opvarenden hebben doorstaan tijdens de Tweede Wereldoorlog is lang onderbelicht gebleven, maar Albert Kelder tekende hun aangrijpende herinneringen op.

Albert Kelder had een lange maritieme carrière, als stuurman, supercargo, chef bemanningszaken en als hoofdinspecteur bij International Cargo Inspection in Hamburg. In De Blauwe Wimpel, maandblad voor de scheepsbouw en scheepvaart in de lage landen, publiceerde hij over de Nederlandse koopvaardij en haar bemanningsleden in oorlogstijd.

VIND | Hans Lensink | 01-04-2023

(…) We lezen over de goudverschepingen van de Nederlandsche Bank, de noodlottige val van kunsthandelaar Jacques Goudstikker in het ruim van het ss Bodegraven en de helden van het motortankschip Ondina die met hun 105 mm kanon een Japans oorlogsvaartuig de grond in wisten te boren. En dan hebben we het nog niet eens gehad over kapitein Ary Romijn, de meest gedecoreerde koopvaardijman in WOII. Ondanks veel schrijnend oorlogsgeweld is dit een duidelijke rode-oortjesuitgave (…)